Web-pane - instrukcja użytkownika

  Web-pane   projekty   web-pane

Instalacja

Każde wydanie zawiera kilka typów instalatorów i plików, które możesz pobrać, aby zacząć korzystać z aplikacji. Są to:

  • Linux DEB package - dla dystrybucji Linux, takich jak Debian, Ubuntu czy Linux Mint. Wymaga uprawnień administratora (root), ale po instalacji każdy użytkownik może uruchamiać ją jak polecenie systemowe
  • Linux AppImage - dla systemu Linux; to plik wykonywalny, który można uruchomić samodzielnie, bez uprawnień roota. Trzeba nadać mu praktyczną nazwę (np. web-pane) i skopiować do katalogu znajdującego się w PATH (np. ~/.local/bin), aby można było uruchamiać go z dowolnego katalogu
  • Windows NSIS installer - pakiet instalacyjny Windows, który zainstaluje aplikację na Twoim komputerze. Wymagane będą uprawnienia administratora i prawdopodobnie pojawi się ostrzeżenie, że aplikacja nie jest certyfikowana.
  • Windows Portable - plik wykonywalny Windows, który można uruchomić samodzielnie, bez instalacji. Uprawnienia administratora nie są potrzebne; wystarczy umieścić go w katalogu, z którego system go odnajdzie, i nadać mu praktyczną nazwę (np. web-pane).
  • macOS ZIP - jedyna forma dystrybucji, jaką mogę przygotować dla macOS.

Możesz również zainstalować wersję deweloperską z repozytorium. To bardziej zaawansowana opcja, dlatego odsyłam do pliku README.

W przypadku instalatorów polecenie web-pane pojawi się w systemie automatycznie. W wersjach AppImage i Portable przenieś pobrany plik w miejsce, w którym system będzie mógł go odnaleźć (w Linuxie: do katalogu znajdującego się w PATH, np. ~/.local/bin) i najlepiej zmień nazwę na web-pane (w Windows: web-pane.exe).

Uruchamianie

Web-pane można uruchomić na kilka sposobów w zależności od integracji. W każdym przypadku startuje jednak poprzez polecenie.

Najprostsze (choć niekoniecznie najwygodniejsze) wywołanie to:

web-pane - otwiera pusty panel, gotowy na otwarcie pierwszej strony

Możesz też otworzyć panel od razu z załadowaną stroną:

web-pane --url <url> - otwiera podaną stronę w domyślnym panelu

Możesz również wskazać docelowy panel:

web-pane --url <url> --target <pane> - otwiera podaną stronę w podanym panelu

Wewnątrz aplikacja używa identyfikatora (ID) dla każdej strony. Domyślnie jest to część domenowa adresu URL. Jeśli więc skorzystamy z opcji --url https://www.facebook.com/messages/t/123456789, identyfikatorem będzie www.facebook.com. Oznacza to, że jeśli masz dwie strony z tą samą domeną, np.:

  • https://www.facebook.com dla Facebooka
  • https://www.facebook.com/messages/t/123456789 dla Facebook Messengera
    to będą one traktowane jak ta sama strona i nadpisywać się nawzajem. Aby tego uniknąć, możesz dodać argument --id:

    web-pane --url <url> --id <id> - otwiera stronę z podanym identyfikatorem

Pełna komenda wygląda tak:

web-pane --url <url> --id <id> --target <pane>

Pierwsze polecenie web-pane uruchamia aplikację. Kolejne wykonują swoje zadanie i kończą działanie, pozostawiając tylko jedną działającą instancję. Jeśli web-pane zostanie uruchomione drugi raz z tym samym --id, strona zostanie pokazana (jeśli była ukryta lub panel był zminimalizowany) albo panel zostanie zminimalizowany (jeśli strona była już widoczna).

Użytkowanie

Stronę możesz otworzyć z menu Strona > Otwórz stronę lub skrótem Ctrl+O. Podajesz URL, a polecenie pozwala otworzyć stronę w bieżącym okienku, innym już istniejącym okienku (jeśli takie utworzyłeś) lub w nowym. Jeśli chcesz otworzyć ją w nowym okienku, musisz je nazwać - użyj krótkiej nazwy, np. "praca", "docs" albo "chat"; służy ona do wewnętrznego śledzenia okienek.

Możesz otworzyć wiele stron w jednym okienku, ale jednocześnie widoczna jest tylko jedna. Aby przełączyć się na inną, użyj Ctrl+Tab (następna) lub Ctrl+Shift+Tab (poprzednia). Zobaczysz przełącznik z ikonami otwartych stron, a każde kolejne naciśnięcie Ctrl+Tab albo Ctrl+Shift+Tab przeniesie Cię do następnej/poprzedniej strony. Stronę możesz zamknąć komendą menu Strona > Zamknij stronę lub klawiszem F4.

Ze stroną możesz wchodzić w interakcję tak jak w zwykłej przeglądarce, z wyjątkiem menu kontekstowego i historii. Menu kontekstowe nie jest dostępne, chyba że strona definiuje własne. Przykładem jest Google Maps, gdzie po kliknięciu prawym przyciskiem myszy pojawiają się dodatkowe akcje. Historię możesz przeglądać skrótami Alt+← i Alt+→; dostępne są też odpowiednie polecenia w menu.

Możesz zmieniać rozmiar okienka i przenosić go (w Linuxie możesz wybrać okienka bez tytułu i przesuwać je trzymając wciśnięty Alt), a zmiany zostaną zapisane. Nowe okienko otworzysz komendą menu Pane > New pane lub skrótem Ctrl+N. Stronę możesz przenieść do innego okienka (istniejącego lub nowego) komendą Page > Move page albo Ctrl+M. Aby zminimalizować okienko, użyj Okienko > Minimize lub Alt+↓. Jeśli ukrywasz okna web-pane na liście okien systemu, warto zdefiniować globalny skrót klawiszowy, który je przywróci - polecenie web-pane przywróci wszystkie okienka, a web-pane --target <pane> tylko wskazane.

Integracje

Wywoływanie aplikacji z linii poleceń web-pane ... byłoby na dłuższą metę uciążliwe, dlatego warto zintegrować ją z systemem. Można to zrobić na kilka sposobów.

Aktywatory

Znacznie wygodniej jest uruchamiać aplikację za pomocą skrótów (na Windows: pliki .lnk, na macOS: aliasy, na Linux: pliki .desktop). Utwórz skrót na pulpicie i edytuj go tak, aby uruchamiał web-pane --url <url> lub dowolną inną wariację z powyższych.

Przykładowy plik .desktop w Linuxie może wyglądać tak:

[Desktop Entry]
# Podmień wartości wg potrzeb
Name=ChatGPT
Exec=web-pane --url https://www.chatgpt.com
Icon=window-new

# Wklej poniższe linie, nic nie zmieniaj
Type=Application
StartupWMClass=web-panes
StartupNotify=false
Terminal=false

Kliknij aktywator, aby otworzyć stronę w okienku. Okienko będzie utrzymywane nad innymi oknami, co pozwoli podejrzeć jego zawartość nawet podczas pracy w innych aplikacjach. Ponowne kliknięcie aktywatora zminimalizuje okienko, a kolejne kliknięcie znów go przywróci.

Pliki wsadowe

Możesz przygotować całe układy okienek ze stronami otwieranymi z plików wsadowych lub skryptów. Wystarczy utworzyć plik z kolejnymi poleceniami web-pane ... i nadać mu atrybut wykonywalny. Na przykład w Linuksie możesz mieć układ web-dev z dwoma okienkami zdefiniowany tak:

#!/bin/sh
web-pane --url https://chatgpt.com
web-pane --url https://docs.nestjs.com
web-pane --url https://nodejs.org/docs/latest/api/
web-pane --url https://www.facebook.com/messages/t/123456789 --target messages
web-pane --url https://web.whatsapp.com/ --target messages

Oczywiście możesz utworzyć aktywator dla takiego skryptu i uruchamiać go jednym kliknięciem.

Doki

Przykładowa konfiguracja dla Linux Mint: Web-pane + dwa doki Plank. Powinna działać także w dystrybucjach opartych na Debianie (np. Ubuntu).

  1. Zainstaluj Plank:

    sudo apt install plank

  2. Utwórz dwie instancje doków Plank w Autostarcie:

    • otwórz Programy startowe
    • dodaj wpis z poleceniem plank -n dock1 & oraz drugi z plank -n dock2 &
    • uruchom powyższe polecenia, aby ręcznie wystartować doki Plank
    • umieść jeden dok po lewej, drugi po prawej stronie ekranu i skonfiguruj je według uznania

  3. Utwórz pliki .desktop dla stron, które chcesz mieć w okienkach. Dla lewego okienka użyj polecenia:

    web-pane --url <url> --target left

    Dla prawego okienka użyj tego samego polecenia, ale pomiń argument --target.

  4. Przeciągnij pliki .desktop na odpowiedni dok Plank

  5. W sekcji "Klawiatura" w Ustawieniach systemowych przejdź do zakładki "Skróty" i dodaj globalne skróty, na przykład:

    • Alt+Up z poleceniem: web-pane, aby otworzyć lub przywrócić zminimalizowane okienka
    • Ctrl+Shift+PgDn z poleceniem: bash -c 'web-pane --url "$(xclip -o -selection clipboard)"', aby otworzyć wcześniej skopiowany URL w głównym oknie. Aby użyć tego skrótu, może być konieczna instalacja pakietu xclip poleceniem sudo apt install xclip.

Jeśli aplikacja jest zainstalowana i dodałeś Plank do autostartu, uruchomi się automatycznie i pokaże zdefiniowane aktywatory stron.

Skróty klawiaturowe

Aplikacja udostępnia następujące skróty klawiaturowe:

  • Ctrl+N - nowe okienko
  • Ctrl+O - otwarcie strony w okienku
  • Ctrl+M - przeniesienie strony do innego okienka
  • F4 - zamknięcie aktywnej strony i pokazanie następnej (lub zamknięcie okienka, jeśli to ostatnia)
  • Ctrl+F4 - zamknięcie okienka (lub aplikacji, jeśli to ostatnie)
  • Alt+Down - zminimalizowanie okienka (przywrócisz, klikając jego aktywator)
  • Alt+F4 - zakończenie działania aplikacji
  • Ctrl+Tab/Ctrl+Shift+Tab - następna/poprzednia strona w okienku
  • Alt+Left/Alt+Right - wstecz/do przodu w historii
  • Ctrl+R/Ctrl+Shift+R - przeładowanie strony / wymuszone przeładowanie (bez cache)
  • Ctrl+Shift+=/Ctrl+Shift+-/Ctrl+0 - powiększanie, pomniejszanie, reset powiększenia
  • F10 - okno preferencji

Są to skróty przypisane do tej aplikacji, więc działają tylko wtedy, gdy aktywny (ma fokus) jest któreś z okienkek Web-pane. Dlatego warto zdefiniować skróty globalne - działające niezależnie od tego, która aplikacja jest aktywna. Na przykład w Linux Mint możesz to zrobić w Ustawienia systemowe > Klawiatura > skróty.

Następne: Web-pane - technikalia